توی پیاده رو وقتی قدم میذاری  گاهی زیر پات صدای خرد
شدن یه برگ پاییزی رو می شنوی.
اما تو ساده و بی تفاوت،از کنار اون رد می شی
شده تا حالا به عاقبت اون برگ فکر کنی؟
شده پیش خودت بگی تکلیف این برگ زرد و پژمرده که زیر 
پای روزگار له شد، چیه؟
به نظر من همیشه باید طبیعت را الگو قرار بدیم.طبیعت با
ما حرف میزنه،فقط باید شنوا باشیم.
باید کمی بیشتر چشمامون را باز کنیم تا ببینیم.
باید ببینیم که اخر مسیر این برگ لگدمال شده به کجا ختم
میشه؟
این برگ به زمین می افته،خرد می شه،له میشه،اما...
دوباره جذب خاک میشه،باعث قوت خاک میشه،به ریشه 
می رسه...
و اغاز می شه برای یک شکوفایی دیگه!
تو هم مثل برگ باش،هیچوقت از میدون به در نشو،حتی
وقتی که کاملا نا امید و خسته شده ای!
مثل برگ تو هم برو به سمت ریشه،به سمت خدا!
و بدون که هیچ چیز توی این دنیا بیهوده نیست حتی شکستن 
تو!
شاید این شکستن انگیزه یک شروع تازه برای تو باشه!
شاید تجربه شکست تو، الگویی باشه برای دیگران!
شاید هم یه هشدار باشه که از یه مسیر دیگه بری تا زودتر به
مقصد برسی.
هیچ چیز توی این دنیا بی دلیل نیست به دنبال کشف راز و رمزها باش!