اصل 44 قانون اساسی و خصوصی سازی شرکت های بیمه دولتی

Insurance

اجرای اصل 44 قانون اساسی و خصوصی سازی شرکت های بیمه دولتی (معاونت امور بانکی،بیمه و شرکتهای دولتی وزارت امور اقتصادی و دارائی)

 دسته : مجموعه مقالات همایش مدیریت بر چالشهای فراروی صنعت بیمه 
مقدمه:
خصوصی سازی و کاهش تصدی گری دولت در فعالیت های اقتصادی ، بخش عمده سیاست های تعدیل ساختار اقتصادی را تشکیل می دهد . گسترش خصوصی سازی نه تنها مشارکت بخش غیر دولتی را در اداره امور تصدی گری 
اقتصاد افزایش می دهد و به انگیزه کارآفرینی ، ابتکار و نوآوری قوت می بخشد، بلکه توان کارشناسی دولت را برای انجام 
پژوهش های لازم جهت اتخاذ سیاست های کلان اقتصادی موثر و کار آمد بکار خواهد گرفت .
سیاست های کلی اصل 44 که توسط مقام معظم رهبری ابلاغ شده است ، چشم انداز جذابی را از حاکمیت بخش خصوصی بر اقتصاد کشور و تغییر مالکیت دولت به بخش خصوصی عرضه کرده است . در این مقاله علاوه بر تعاریفی از مفاهیم خصوصی سازی و اهداف آن به مقوله خصوصی سازی شرکت های بیمه دولتی و اثرات آن بر کارایی و افزایش بهره وری شرکت های بیمه و نهایتاً کمک به شاخص های اقتصادی در بخش های مختلف اقتصادی کشور پرداخته خواهد شد .

خصوصی سازی ( privatization) که از اوایل دهه 1980 مطرح شده ، همچنان در ابعاد گسترده ای و در بیش از 
یکصد کشور دنیا دنبال می شود . خصوصی سازی یکی از عناصر فوق العاده مهم و همراه با پدیده جهانی شدن است که 
اتکا بر بازار را در تخصیص منابع افزایش می دهد . روند خصوصی سازی ، شکل، نحوه خصوصی سازی و میزان موفقیت آن در کشور های مختلف متفاوت بوده است و مسائل اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی در پیشبرد خصوصی سازی کاملاً موثر 
بوده اند . مهمترین علت استقبال از خصوصی سازی در سطح کشور ها ، مسائل اقتصادی است اما در کنار آن مسائل اجتماعی و سیاسی و نهادی نیز حائز اهمیت است .
خصوصی سازی در ساده ترین و عمومی ترین تعریف انتقال دارایی یا ارائه خدمات از بخش دولتی به بخش خصوصی است . در واقع خصوصی سازی به هرگونه انتقال فعالیت دارایی و خدمات و در نهایت مدیریت و تصدی گری از حوزه مالکیت 
و کنترل بخش دولتی به مالکیت خصوصی اطلاق می شود . ایده اصلی در تفکر خصوصی سازی این است که فضای رقابت 
و نظام حاکم بر بازار واحدهای خصوصی را مجبور سازند تا عملکرد کاراتر نسبت به بخش عمومی دولتی داشته باشند .

اهداف خصوصی سازی:

اهداف خصوصی سازی با توجه به ویژگی های اقتصادی و موقعیت هر کشور با یکدیگر متفاوت خواهد بود ولی به هر حال در همه کشورهایی که به خصوصی سازی پرداخته اند ، هدف اصلی بهبود بخشیدن به اوضاع و شرایط اقتصادی 
می باشد . ولی در کنار این هدف اصلی اهداف فرعی دیگری نیز می تواند وجود داشته باشد که عبارتند از: 
? افزایش تولید ملی 
? افزایش کارایی و سودآوری شرکت های موجود در دست دولت
?  دستیابی به منابع مالی بخش خصوصی از طریق فروش شرکت های دولتی 
? افزایش کارایی. اقتصادی در بخش های اقتصادی به صورت یکنواخت 
? کاستن از نقش دولت در اقتصاد و اعمال تصدی آن و تمرکز بیشتر روی اعمال حاکمیت 
? ایجاد شرایط مناسب برای حضور. در بازار رقابت جهانی 
? افزایش رونق بازار سرمایه. 
? افزایش سرمایه گذاری. خارجی و غیر دولتی 
? کاهش بیکاری و ایجاد اشتغال. 
? کاهش نقدینگی سرگردان و. مهار تورم 
? توزیع عادلانه ثروت در جامعه. 
? افزایش حجم معاملات بازار. 
?  سیاست زدایی از تصمیمات اقتصادی 
? بهبود در عملکرد اقتصادی دارایی ها و خدمات. 
? افزایش مالکیت و سهام داری در بخش خصوصی. 
? گسترش عمومی تر سرمایه داری از. طریق مالکیت وسیع دارایی ها 
? افزایش مشارکت مردم در امور اقتصادی و تصمیم گیری. در کشور 
? کاهش استقراض بخش عمومی. 
? صرفه جویی در هزینه های دولت ناشی از. اعطای یارانه ها 
? جلوگیری از انحصارات دولتی.

بررسی چگونگی اجرای سیاستهای کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی در صنعت بیمه:

- مبانی قانونی مرتبط با واگذاری 
- محورها و عناوین سیاستهای اصل 44 قانون اساسی 
- الزامات، پیش نیازها و مراحل اجرایی واگذاری

مبانی قانونی مرتبط با واگذاری:

1. مفاد اصل 44 قانون اساسی 
2. سیاستهای کلی اصل 44 قانون اساسی 
3. مواد 6 الی 9 قانون برنامه چهارم توسعه کشور 
4. مواد 9 الی 24 قانون برنامه سوم توسعه کشور 
5. بند (د) تبصره 8 قانون بودجه سال 1385 کل کشور 
6. واگذاری سهام به محرومان (سهام عدالت )

محورها و عناوین اصلی سیاستهای اصل 44 قانون اساسی:

1. شتاب بخشیدن به رشد اقتصاد ملی
2. گسترش مالکیت در سطح عموم مردم به منظور تامین عدالت اجتماعی
3. ارتقاء کارایی بنگاه های اقتصادی و بهره وری منابع مادی و انسانی و فناوری
4. افزایش رقابت پذیری در اقتصاد ملی
5. افزایش سهم بخش های خصوصی و تعاونی در اقتصاد ملی
6. کاستن از بار مالی و مدیریتی دولت در تصدی فعالیت های اقتصادی
7. افزایش سطح عمومی اشتغال
8. تشویق اقشار مردم به پس انداز و سرمایه گذاری و بهبود درآمد خانوارها

الزامات، پیش نیازهاو مراحل اجرایی واگذاری:

الزامات واگذاری:

1. قیمت گذاری سهام از طریق بازار بورس
2. اطلاع رسانی مناسب جهت ترغیب و تشویق عموم به مشارکت از طریق فراخوان عمومی
3. جلوگیری از ایجاد انحصار و رانت اطلاعاتی
4. تضمین بازدهی مناسب سهام شرکت های مشمول واگذاری
5. واگذاری سهام شرکت های مشمول طرح در قالب شرکت های مادر تخصصی و شرکت های زیر مجموعه با کارشناسی همه جانبه
6. جذب مدیران با تجربه، متخصص و کارآمد به منظور افزایش بهره وری بنگاه های مشمول واگذاری
7. تغییر وظایف حاکمیتی دولت و ایفاء نقش جدید آن در سیاست گذاری، هدایت و نظارت بر اقتصاد ملی 
8. تخصیص درصدی از منابع واگذاری جهت حوزه های نوین با فناوری پیشرفته در راستای وظایف حاکمیتی

پیش نیازهای واگذاری:

1. تعیین سهم بخش های دولتی، خصوصی و تعاونی از صنعت بیمه کشور توسط قانون گذار
2. اصلاح ساختار و ساماندهی شرکت های بیمه قبل از واگذاری 
3. لحاظ کردن درصدی از سهام شرکت های بیمه قابل واگذاری برای نمایندگان (شبکه فروش)
4. اصلاح ساختار شرکت های بیمه دولتی و ارائه برنامه زمان بندی فروش شرکت های بیمه

مراحل اجرایی واگذاری:

1. تنظیم و تدوین اساسنامه جدید شرکت ها منطبق با قانون تجارت
2. اقدامات لازم برای اصلاحات ساختاری شرکت های بیمه
3. تهیه مدارک و اطلاعات مورد نیاز پذیرش در بورس مراحل اجرایی واگذاری 
4. اقدامات لازم در خصوص شفافیت مالی شرکت های بیمه
5. تبدیل شرکتهای سهامی بیمه البرز، آسیا و دانا از سهامی خاص به عام
6. تجدید ارزیابی دارایی های ثابت
7. اصلاح میزان سرمایه پس از تجدید ارزیابی

فرایند تصمیم گیری و اجرای برنامه واگذاری شرکت های بیمه دولتی براساس قانون برنامه چهارم توسعه:

چالش های پیش روی خصوصی سازی شرکتهای بیمه:

1. مباحث قانونی و حقوقی
2. مباحث مالی
3. مباحث نیروی انسانی
4. مباحث اجرایی

1. مباحث قانونی و حقوقی:

- تعیین تکلیف سایر دعاوی احتمالی علیه شرکت های بیمه
- تدوین اساسنامه جدید و تبدیل از شرکت های سهامی خاص به عام
- رفع محدودیت قانونی فعالیت تعاونی ها در امور بیمه ای به منظور واگذاری سهام عدالت به تعاونی ها 
- خروج شرکت های بیمه از شمول قوانین و مقررات عام دولت و تابعیت از قانون تجارت

2. مباحث مالی:

 شفاف سازی حسابها ، ذخائر فنی، بدهیها. ، خسارات معوق و تعهدات شرکت
 تعیین تکلیف در خصوص تجدید ارزیابی داراییهای. شرکت به قیمت جاری بر اساس نظرات کارشناس رسمی 
 ارزیابی قیمت سهام.
 تعیین. تعهدات و مطالبات اتکایی شرکت های بیمه
 تعیین جایگاه نمایندگان حقیقی و. حقوقی
 مطلوب نمودن وضعیت مالی شرکتهای بیمه (از نظر بندهای حسابرس و بازرس. قانونی)
 وضعیت بیمه شخص ثالث.
 تعیین آثار اجرای استاندارد 28 حسابرسی در. شرکتهای بیمه
 ارزیابی مطالبات شرکتهای بیمه از بیمه گذاران بزرگ.
 مطلوب. نمودن ترکیب پرتفوی بیمه ای شرکت های بیمه

3. مباحث نیروی انسانی:

. دغدغه های نیروی انسانی ماهر و متخصص صنعت بیمه از نظر امنیت شغلی و کاهش انگیزه کاری کارکنان 
 مشخص شدن نقش و جایگاه نمایندگی های فروش شرکت های بیمه دولتی. در فرایند واگذاری 
 انجام اصلاحات ساختاری از ابعاد تشکیلاتی ، مالی و انسانی. 
 اقدامات رقبا ( بخش خصوصی ) برای جذب نیروی انسانی کارآمد.

4. مباحث اجرایی:

- ارزیابی قیمت پایه سهام و روش واگذاری
- محدودیت ها و توان جذب بازار سرمایه
- نبود سرمایه گذاری خارجی
- سهام عدالت و تاثیر بر عملکرد آتی و مدیریت شرکت های بیمه

برنامه خصوصی سازی شرکت های بیمه:

برنامه خصوصی سازی نیز مانند هر برنامه دیگر نیاز به راهبردها ، اهداف ، ابزار و زیربناهای نهادی و قانونی دارد هر نوع انتقال مالکیت یا واگذاری و تغییر سیستم اقتصاد دولتی به خصوصی، نیازمند یک برنامه جامع و کامل از طرف مراجع تصمیم گیر
می باشد . دولت بخصوص مسئولین صنعت بیمه باید در چارچوب اصلاحات ضروری و منطبق بر اهداف خصوصی سازی عمل نمایند در این زمینه بیمه ها برنامه خصوصی سازی خود را در چارچوب و قالبی تخصصی در سه مرحله ذیل تعریف نموده اند : 
الف : برنامه ریزی قبل از خصوصی سازی. 
ب: برنامه ریزی در حین خصوصی سازی
ج: برنامه ریزی و مدیریت بعد از خصوصی سازی.

الف – برنامه ریزی قبل از خصوصی سازی شرکت های بیمه:

با توجه به نقش حیاتی بیمه ها در اقتصاد کشور و ضرورت عملیاتی شدن این امر با کمترین انحراف از اهداف 
خصوصی سازی در صنعت بیمه و به منظور ایجاد فضای فکری و تصمیم گیری مناسب در شرکت های بیمه مشمول واگذاری با راهبری معاونت محترم امور بانکی و بیمه وزارت امور اقتصادی و دارایی، کمیته اصلی خصوصی سازی در وزارت مذکور تشکیل و سپس کارگروه های فرعی برای فراهم نمودن مستندات و بررسی کارشناسی همه جانبه به شرح زیر تعیین گردید:
1. کارگروه بررسی چالش های خصوصی سازی شرکت های بیمه (به مدیریت بیمه مرکزی ایران)
2. کارگروه بررسی قوانین و مقررات ( به مدیریت بیمه آسیا ) 
3. کارگروه بررسی مسائل مالی و شفاف سازی صورت های مالی ( به مدیریت بیمه البرز) 
4. کارگروه بررسی ساختار سازمانی نیروی انسانی و نمایندگی ها ( به مدیریت بیمه دانا ) 
در این کارگروه ها که هر کدام با مسئولیت مستقیم یکی از شرکت های بیمه مشمول واگذاری بر اساس وظایف محوله بطور منسجم و هفتگی جلسه تشکیل داده اند و در راستای تسریع در روند خصوصی سازی مهمترین فاکتور ها را در ورود به عرصه خصوصی سازی به شرح ذیل تعریف نموده اند : 

1. کارگروه چالشهای خصوصی سازی شرکت های بیمه:

تعیین و احصاء چالشهای فراروی خصوصی سازی شرکتهای بیمه و ارائه راهکارهای لازم برای برون رفت از چالش ها

2. کارگروه حقوقی:

 تنظیم و تدوین اساسنامه جدید شرکتها منطبق با قانون تجارت.
(مفاد مواد 278و 279قانون تجارت) 
 تبیین فرایند اجرایی تبدیل شرکتهای سهامی بیمه. البرز ، آسیا و دانا از سهامی خاص به شرکتهای سهامی عام 
(تصویب در مجمع عمومی شرکت) 
 تهیه آیین نامه فوق العاده اشتغال و مزایای مامورین ثابت اعزامی به. خارج از کشور بیمه ها
 تهیه پیش نویس آیین نامه آموزشی.
 تهیه پیش نویس آیین. نامه انضباطی
 تهیه پیش نویس آیین نامه معاملات.
 تهیه پیش نویس آیین نامه. استخدامی
 تهیه پیش نویس لایحه اصلاح قانون اداره امور شرکت های بیمه.
 تهیه. پیش نویس مصوبه نحوه واگذاری سهام شرکت های بیمه

3. کارگروه مالی:

. اقدامات لازم برای شفافیت مالی شرکت های بیمه (ذخایر فنی، تعهدات، بدهی ها، خسارات معوق و ...)
 تهیه برنامه زمان بندی واگذاری شرکت های بیمه.
 رفع بندهای. حسابرس و بازرس قانونی که تاثیر سود و زیانی بر صورت های مالی شرکت های بیمه دارند
 تجدید ارزیابی داراییهای ثابت. 
 اصلاح میزان سرمایه پس از تجدید. ارزیابی

4- کارگروه ساختار، تشکیلات و نیروی انسانی:

 اصلاح ساختار. تشکیلاتی با نگرش بخش خصوصی 
 واگذاری فعالیتهای بازاریابی ، ارزیابی خسارت و. ارزیابی ریسک به بخش خصوصی (برون سپاری)
 واگذاری شعب غیر سودده به بخش. نمایندگی 
 فروش داراییهای غیر مولد. 
 تغییر نگرش در جذب و نگهداری مشتریان. و پیروی از الگوهای رایج در بازار های جهانی بیمه 
 جذب مشارکت شرکتهای معتبر. خارجی به منظور گسترش خدمات بیمه ای نوین در کشور 
 کاهش هزینه های غیر ضروری و. واگذاری بخشی از خدمات اداری به خارج از شرکت 
 مشکلات مربوط به کارکنان و. نمایندگان در راستای ایجاد امنیت شغلی

ب- برنامه ریزی در حین واگذاری:

تمامی برنامه ها در چارچوب و در قالب اصل 44 قانون اساسی و سیاست ها می بایست انجام گیرد و یکی از مهمترین 
سیاست های اصل 44 بازشدن حقیقی راه برای سرمایه گذاری در عرصه اقتصادی کشور را مهیا می نماید لذا برای نیل
به این منظور اقدامی که لازم است در حین خصوصی سازی انجام گیرد به شرح ذیل می باشد:
1. آماده سازی فرهنگی و اجتماعی از طرق مختلف
2. برنامه زمانبندی واگذاری سهام بیمه

1. آماده سازی فرهنگی و اجتماعی از طرق مختلف:

موفق ترین برنامه های خصوصی سازی بر آموزش همگانی و انتشار آگهی فروش تاکید داشته اند لذا تلاش ویژه برای اطلاع رسانی به مردم و پرسنل موجب تشویق آنها به شرکت در برنامه خصوصی سازی خواهد شد که در این راستا نقش مهم و خطیر رسانه ها مورد تایید و تاکید قرار دارد .
در مجموع تثبیت ساختار مالکیت خصوصی به شکلی امن و پایدار ، نیازمند شرایطی است که بتواند به جلب اعتماد و اقبال جامعه نسبت به جایگاه خصوصی در کشور بپردازد . بنابراین بدون بررسی های وسیع و دقیق کارشناسی و نگرش جامع بر جوانب امر وپیامد های احتمالی فرآیند خصوصی سازی که در ذات خود اقدامی سازنده به نظر می رسد با مشکلات فراوانی مواجه خواهد بود .

2. برنامه زمانبندی واگذاری سهام شرکت های بیمه:

سرعت واگذاری در تعیین پیامد های خصوصی سازی بسیار مهم است سرعت اتخاذ تصمیمات برای خصوصی سازی منعکس کننده عزم و پایبندی دولت به فرآیند خصوصی سازی نیز می باشد لذا طولانی شدن واگذاری ها ، باعث کم رنگ شدن اهداف و به تعویق افتادن نتایج و افت عملکرد و کارایی می گردد و دولت را مجبور به تزریق یارانه های بیشتر به بنگاه های عمومی کرده و هزینه های روانشناختی ( تضعیف روحیه کارمندان و مدیران ) را بالا خواهد بود . لذا تدوین برنامه واگذاری به منظور تسریع در این روند حائز اهمیت می باشد روش های متعدد و متنوعی برای واگذاری سهام بیمه های دولتی به بخش خصوصی وجود دارد اما باید اعتراف نمود که راهبردهای کلی جامعه ( اهداف ملی )، برنامه های اقتصادی، اهداف 
خصوصی سازی ،امکانات، محدودیت ها، مشکلات و تنگنا های عملی در هر کشور روش های خصوصی سازی را دیکته
می کند. روش های خصوصی سازی از انتقال صد در صد مالکیت سهام واحد ها تا انتقال درصد کمی از مالکیت سهام واحدهای دولتی در نوسانند و حتی در برخی موارد بدون انتقال هیچگونه مالکیتی فقط اقدام به واگذاری مدیریت و نحوه اداره بنگاه و موسسات می گردد .

مرسوم ترین روش های خصوصی سازی بیمه ها شامل موارد ذیل می باشد:

فروش دارایی ها:

فروش بخشی یا کل سهام دولت به اشخاص حقیقی و حقوقی که به روش حراج انجام می گیرد .

عرضه سهام به عموم:

در این روش عرضه سهام در بازار های مالی ( بورس اوراق بهادار ) به صورت آزاد و بدون قید و شرط به مردم صورت 
می پذیرد این روش به دلیل هزینه کم و رعایت مکانیزم بازار مطلوب بسیاری از کشور ها بوده است .

صدور و توزیع کوپن:

جلوگیری از ایجاد انحصار و عدالت محوری از مشخصه های این روش می باشد 
سه روش فوق الذکر جامع بوده ولی با توجه به شرایط سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی هر کشور می توان از یک یا ترکیبی از آنها استفاده کرد که در حال حاضر با توجه به مصوبات ابلاغی ترکیبی از دو روش آخر در دست بررسی و اقدام می باشد اما روش های دیگری به شرح ذیل نیز با توجه به شرایط دولت و شرکت های بیمه می توانند موثر باشند .

فروش شرکت های بیمه به کارکنان و مدیریت شرکت ها :

افزایش بهره وری و انگیزه میان کارکنان و کاهش مسائل مالک و کارکنان از مزایای این روش است .

تقسیم شرکت بیمه به واحدهای کوچک تر :

این روش برای شرکت های بیمه بسیار بزرگ با بیش از 1000 شعبه و نمایندگی فروش با تفکیک نمایندگی با بازده مطلوب ، نمایندگی با بازده متوسط و نمایندگی با بازده غیر مطلوب نسبت به واگذاری آنها اقدام می نماید .

مشارکت با بخش خصوصی :

دولت برای افزایش بهره وری و جلب سرمایه بخش خصوصی بخشی از سهام شرکت های بیمه الزاماً بالاتر از 50 درصد را به بخش خصوصی واگذار می نمایند معمولاً پس از سود آوری بقیه سهام دولتی نیز واگذار می شود .

اجاره به شرط تملیک :

برای جلب مشارکت کارآفرینان دولت با شرایط خاص ( افزایش سودآوری ) شرکت های بیمه را برای مدتی به بخش خصوصی اجاره و در صورت احراز شرط قرار داد آن را واگذار می نماید .

عرضه سهام به گروه های خاص :

این روش در صورت وجود شرکت بیمه خصوصی که دارای توان مدیریتی و مالی برای بهینه سازی ساختار شرکت های 
بیمه ای است از طریق مزایده واگذار می گردد .

ج) برنامه ریزی برای مدیریت بعد از خصوصی سازی:

اگر چه در اثر خصوصی سازی شرکت های بیمه دولتی وضعیت شرکت ها بهبود خواهد یافت با این وجودنباید از یاد برد که ورود به این عرصه می تواند در آینده مسائل مهمی را به وجود آورد به همین دلیل لازم است مشکلات احتمالی بعد از خصوصی سازی بیمه ها نیز در همین ابتدای امر مد نظر قرار گرفته و حدالامکان در این راستا پیشا پیش چاره اندیشی و 
برنامه ریزی شود در ذیل به برخی از مشکلات خصوصی سازی شرکت های بیمه در آینده اشاره شده است :

1. پراکندگی سهم واگذاری و تنوع سهامداران :

به دلیل نحوه واگذاری سهم شرکت های بیمه که پراکندگی سهام و تنوع سهامداران را در پی خواهد داشت احتمالاً فرآیند انتخاب اعضای مجمع و تصمیم گیری در اداره امور شرکت های بیمه را با مشکل مواجه خواهد کرد، از طرف دیگر عدم دانش ، تخصص و تجربه کم اکثر سهامدارانی که غالباً از طریق سهام عدالت دارنده سهام گردیده اند می تواند آثار منفی در اداره امور شرکت های بیمه داشته باشد .

1. سهام عدالت:

با وجود دغدغه های مقام معظم رهبری در صورت اجرای واگذاری سهام عدالت اگر شرکت های واگذار شده سود ده نباشند باید برای قانع کردن این سهامداران سرفصلی تحت عنوان « کمک به زیان » در بودجه کشور در نظر گرفت تا بین سهامداران سهام عدالت توزیع شود .

2. تصویب قوانین و مقررات خاص :

خصوصی سازی شرکت های بیمه دولتی ممکن است باعث انحصار و تمرکز ثروت و سرمایه در دست عده به خصوصی گردد و در نهایت منجر به بوجود آوردن یک اقتصاد مافیایی در کشور شود لذا برای مبارزه با چنین حالتی احتیاج به وضع قوانین به خصوصی است مثلاً می توان قانونی وضع کرد که درصد مشخصی از سهام یک شرکت بیمه خصوصی در اختیار اشخاص حقیقی یا حقوقی قرار گیرد (حداکثر 10 درصد سهام .)

3. استفاده از منابع مالی سازمان های بین المللی :

محل دیگر برای تامین مالی به منظور خصوصی سازی در خارج از کشور است . سازمان هایی مثل صندوق بین المللی پول، سازمان توسعه صنعتی سازمان ملل، سازمان توسعه آسیا می تواند به کشورهای نیازمند سرمایه طبق ضوابط کمک مالی نماید.

4. نظارت در عدم استفاده مالکان جدید از اموال شرکت های بیمه در فعالیت های تجاری سفته بازی :

پس از فرآیند خصوصی سازی ممکن است مالکان جدید مشغول فعالیت های تجاری سفته بازی و واسطه گری شوند و از دارایی ها از قبیل زمین ها در پروژه هایی مانند ساخت مجتمع های مسکونی و تجاری استفاده کنند .

7. عدم برنامه ریزی مناسب در تعدیل نیروی انسانی :

خصوصی سازی برای کارکنان ناکارا در کوتاه مدت پیامد های منفی را خواهد داشت (نه برای همه کارکنان) 
اگر چه در بلند مدت با افزایش کارایی خصوصی سازی می تواند به افزایش فرصت های شغلی کمک کند اما 
در کوتاه مدت فرصت های اشتغال را کاهش می دهد یا به کلی از بین می برد . که این امر به این ترتیب 
روند روزافزون نا آرامی های اجتماعی را تشدید می کند .

بررسی تجارب سایر کشور ها در امر خصوصی سازی:

به منظور یافتن روش بهینه طرح خصوصی سازی به شرکت های بیمه با الزامات و عدم انتقال مشکلات نظام فعلی به 
شرکت های بیمه خصوصی ، قبل از هر گونه خصوصی سازی شرکت های بیمه، توجه به مبانی نظری و تجربه کشور های موفق در امر خصوصی سازی ضروری می باشد . در این راستا با تشکیل کارگروه « بررسی تجربیات خصوصی سازی در کشور ها» سعی بر آن شد که به بررسی و تجزیه و تحلیل روند اجرایی و فرآیند خصوصی سازی در برخی از کشور ها بپردازیم و مهم ترین هدفی که در بررسی تجربه سایر کشور ها دنبال شد ، تلاش جهت دستیابی به نکات و تجربات مثبت و بکارگیری متدهای علمی بود که بتواند ما را در ارائه راهکارهای عملیاتی جهت رفع مشکلات و تنگناهای جاری و بلند مدت خصوصی سازی در ایران یاری نماید که نتایج بدست آمده از تجربیات برای خصوصی سازی به شرح ذیل می باشد : 
 تدوین برنامه زمانبندی برای خصوصی سازی. 
 روش های تسویه. مطالبات ( دولتی ، غیر دولتی ) 
 چگونگی تداوم مالکیت دولت و مدیریت در شرکت. های خصوصی شده 
 متناسب نمودن نسبت حد توان گری با استاندارد بین المللی. 
. چگونگی تعیین تکلیف نیروی انسانی در سایر کشور ها 
 ایجاد قوانین خاص در صنعت. بیمه 
 بستر سازی های لازم برای مشارکت مردم در امر خصوصی سازی. 
 بررسی روش. های قیمت گذاری سهام بیمه ها 
 بررسی روش های واگذاری در سایر کشور.

منابع و مآخذ:

1. قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
2. قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
3. سند چشم انداز بیست ساله اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، مجمع تشخیص مصلحت نظام
4. مجموعه قوانین و مقررات خصوصی سازی
5. مجموعه چگونگی اجرای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی تهیه شده توسط شرکت سهامی بیمه البرز
6. مجموعه خصوصی سازی بانک های دولتی تهیه شده توسط بانک صادرات ایران.

منصور خاکی(مدیر کل دفتر امور بانکی،بیمه وزارت امور اقتصادی و دارائی)

http://boursenegar.com/articledetail-fa-87.html