لذات هفتگانه ( لذت دنیا  )

روزی جابر بن عبدالله انصاری خدمت امام علی علیه السلام بود و آه عمیقی کشید ....

امام فرمود : گویی برای دنیا ، اینگونه نفس عمیق و آه طولانی کشیدی ؟

جابر عرض کرد : آری بیاد روزگار و دنیا افتادم و از ته قلبم آه کشیدم .

امام فرمود : ای جابر ، تمام لذتها و عیشها و خوشیهای دنیا در هفت چیز است :

خوردنیها و آشامیدنیها و شنیدنیها و آمیزش جنسی و سواری و لباس

اما لذیذترین خوردنی عسل است که آب دهان حشره ای به نام زنبور است .

گواراترین نوشیدنیها آب است که در همه جا فراوان است .

بهترین شنیدنیها غناء و ترنم است که آن هم گناه است .

لذیذترین بوییدنیها بوی مشک است که آن خون خشک و خورده شده از ناف یک حیوان (آهو) تولید می شود .

عالیترین آمیزش ، با همسران است و آن هم نزدیک شدن دو محل ادرار است .

بهترین مرکب سواری اسب است که آن هم (گاهی ) کشنده است . ب

هترین لباس ابریشم است که از کرم ابریشم به دست می آید .

دنیایی که لذیذترین متاعش این طور باشد انسان خردمند برای آن آه عمیق نمی کشد .

جابر گوید : سوگند به خدا بعد از این موعظه دنیا در قلبم راه نیافت

تهمت از آسمان و کوه ها، سنگین تر است.......

یک روز مردی که طالب دانش و معرفت بود برای دریافت پاسخ هفت مسئله،

پس از پیمودن هفتصد فرسنگ راه، به نزد امیرالمؤمنین علی (ع) آمد و گفت:

«یا امیرالمؤمنین! من هفتصد فرسخ راه آمده ام تا از هفت مسئله سؤال کنم».

امام (ع) فرمود: «هر سؤالی مایلی بپرس .»

آن مرد گفت: 1 – سنگین تر از آسمان، پهناورتر از زمین، بی نیازتر از دریا،

سخت تر از سنگ، سوزان تر از آتش، سردتر از سرما و تلخ تر از زهر چیست؟

حضرت در پاسخ او فرمود:

– از آسمان سنگین تر، تهمت و افترا بر شخص بی گناه است؛

– از زمین پهناورتر، دامنه حق و حقیقت است؛

– از دریا بی نیازتر، دل مرد قناعت پیشه است؛

– از سنگ سخت تر، دل شخص منافق است؛

– از آتش سوزان تر، [ظلم و ستم ] پادشاه ستم کار است؛

– از سرما سردتر، درخواست کردن از شخص بخیل است؛

– و از زهر تلخ تر، صبر و بردباری است (ولی ثمره شیرین دارد)

به نقل از: آفات زبان در آیات قرآن، احادیث، قصص و حکایات، محسن غفاری

خدمت به جوانان
روزى امام على(ع) در کنار خانه خدا مرد جوانى را دید که بر پرده کعبه چسبیده و با حال خوش دعا می‏کند...

مرد جوان، شب اول از خدا آمرزش گناهانش را طلب کرد و شب دوم عزت دنیا و آخرت را خواست.

و در شب سوم خود را به رکن چسبانیده و مى‏گفت: اى خدایى که مکانى گنجایش تو را ندارد...

و نه مکانى از تو تهى است، به این جوان غریب محتاج چهار هزار درهم بده:
امیرمؤمنان(ع) نزد او رفت و فرمود: «اى جوان، دو شب گذشته از خدا هر چه خواستى به تو داد.

حالا چهار هزار درهم را براى چه مى‏خواهى؟»
جوان عرض کرد: هزار درهم براى ازدواج مى‏خواهم،

هزار درهم براى پرداخت قرض، هزار درهم براى خرید خانه و هزار درهم براى مخارج زندگى.
امام على(ع) فرمودند: وقتى از مکه برگشتم، به خانه‏ام بیا.
جوان عرب یک هفته در مکه ماند، سپس به مدینه آمد و ندا داد:

چه کسى مرا به منزل امیرالمؤمنین على(ع) راهنمایى مى‏کند؟
حسین بن على(ع) که در میان کودکان بود، گفت: من تو را به خانه ایشان مى‏برم، من فرزند وى هستم.
سالار شهیدان او را به منزل آورد، امیرمؤمنان به فاطمه زهرا(س) فرمود:

اى فاطمه! آیا چیزى دارى که این جوان بخورد؟
ایشان فرمودند: خیر.
امام على(ع) لباس پوشیدند و از منزل بیرون آمدند و سلمان را پیدا کردند و به او فرمودند:

اى سلمان! این باغى را که رسول الله(ص) برایم کاشته است،

بفروش سلمان باغ را فروخت و دوازده هزار درهم نزد على(ع) آورد.
آن حضرت از این پول چهار هزار درهم به مرد جوان داد و چهل درهم دیگر بابت هزینه سفرش پرداخت.
به نقل از: داستان‏هایى از خدمت به خلق، نوشته زهرا صحرائیان، ص12

سلام بر ماه ضیافت

سلام بر ماه رمضان

خدایا............

هزار مرتبه شکرت

ای دخترانی که ملاک انتخابتان خودرو طرف است ،

بدانید و آگاه باشید که همانا پس از مدتی همچون روغن موتور آن خودرو تعویض می شوید!